printErnest Schepens (1940 - 1997)
De naam van de thema-afdeling wil hulde brengen aan een van onze meest actieve Willemsfondsers, Ernest Schepens, die in zijn eigen stad Brugge een grote rol heeft gespeeld bij de bescherming van merkwaardige gebouwen en stadgezichten.Naar hem wordt ook een prijs genoemd, die om de 5 jaar wordt uitgereikt door het Provinciaal Verbond van West-Vlaamse Willemsfondsafdelingen.
De prijzen werden in 2005 toegekend aan Luc Pareyn, directeur van het Liberaal Archief; en postuum aan Yves Moens, bestuurslid van 2 West-Vlaamse Willemsfondsafdelingen, de afdeling Brugge en de Julius Sabbe Studiekring.
Toen Ernest Schepens in 1997 overleed was hij - niettegenstaande zijn jarenlange slepende ziekte en wankele gezondheid - tot op zijn laatste dag een zeer bedrijvige en veelzijdige persoonlijkheid. Een man van weinig woorden maar des te meer daden.
Hij leidde een druk advocatenkantoor met meerdere partners en werd in Brugge aanzien als het boegbeeld van het vrijzinnige intellect. Het gedachtegoed van Julius Sabbe gaf hij gestalte in de Breydelstad door de Bruggelingen een vertrouwen in de toekomst van de Zeebrugse haven te geven. In die optiek was hij in 1993 stichter-voorzitter van de vzw "Zeehaven Brugge" en kon hij in 1995 - ter gelegenheid van de 100-jarige herdenking van de goedkeuring in het Parlement van de Brugse zeehaven - enkele merkwaardige activiteiten realiseren, o.a. in samenwerking met de VUB en het Europacollege.
Omwille van zijn maritieme onderlegdheid werd hem een bestuursfunctie in de Raad van Beheer van de Maatschappij der Brugse Zeevaartinrichtingen aangeboden, in opvolging van mr. Albert Claes. Hij werd eveneens lid van het plaatselijk comité van het Europacollege vanaf 1994.
Als zoon van letterkundige Jan Schepens en Carmen Maerten was hij overtuigd vrijzinnig en vrijdenker. Via het Brugse Willemsfonds, waarvan hij voorzitter was van 1984 tot en met 1996, bracht hij de boodschap van verdraagzaamheid en pluralisme in een Vlaamse samenleving over. De tolerantie Ernest Schepens stond open voor andere gedachtestromingen waardoor hij meermaals in botsing kwam met de gevestigde waarden en de stedelijke autoriteiten. Getuige hiervan is zijn rol in de oprichting op 30 april 1990 van de actiegroep "S.O.S. voor een Leefbaar Brugge" wanneer het in Brugge de spuigaten uitliep met de bescherming van de monumenten en de oude, historische waardevolle gebouwen. Op bezadigde toon maar daarom niet minder doordacht en doeltreffend zocht hij toenadering tot andere gezindheden zodat op korte termijn een ommekeer in het beleid werd gecreëerd en de zorg voor het stedelijk patrimonium algemene voorrang kreeg.
In de schoot van het Brugse Willemsfonds lag Ernest Schepens ook aan de basis van de "Julius Sabbe Studiekring" vzw die een groeiend havenarchief verzamelt en wellicht ook de start is voor een West-Vlaams maritiem museum. Deze taak wordt eerst verder gezet door mr. Albert Claes en nu door Willy Devestel.
Daarnaast kon Ernest Schepens als actief Willemsfondser ook nog de tijd opbrengen om als lid van de Raad van Beheer van het Willemsfonds Algemeen Bestuur te zetelen en in 1984 was hij stichtermedewerker van het West-Vlaamse ledentijdschrift "GALM". Zijn bekommernis voor de Nederlandse taal gaf hij concrete vorm door de herinvoering van de Sabbepenning toegekend aan de laatstejaarsstudent van het Koninklijk Atheneum Brugge die voor moedertaal het best presteerde.
Ernest Schepens was een opmerkelijke Brugse Willemsfondsfiguur die, in alle stilte, bergen werk heeft verzet...
